Page 147 - PRIVATE JOURNAL #1

EXPERIENCE — DESTINATION

H Ameya-Yokocho είναι μια από τις πολλές υπαίθριες
αγορές στην πόλη εξειδικευμένη στα ζαχαρωτά.
Αν οι Ιάπωνες ήταν λιγότερο προσκολλημένοι στα στερεό- ΖΕΝ
τυπα, θα έκαναν κέντρο της τουριστικής τους στρατηγικής το Δεν είναι περίεργο το θέαμα ενός μοναχού που διασχίζει
φαγητό και θα απογείωναν τον τουρισμό τους. Η κουζίνα τους έναν από τους εμπορικούς δρόμους της Γκίνζα να βγάζει
είναι η πιο πολυδιάστατη διεθνώς και όσοι δεν ντρέπονται να μετά από λίγο τα παπούτσια του για να μπει στον ναό
μπουν σε μικρά, συνοικιακά εστιατόρια ή ιζακάγια (ταβέρνες) με τις ψάθινες σαγιονάρες του. θέστερο συγκρότημα J-Pop) στην Ακιχαμπάρα (και για Σεπτέμβριο και ονειρικές φωταψίες για τα Χριστούγεννα και ως
θα βρεθούν στον απόλυτο γαστρονομικό παράδεισο. Από τις τους πιο λάτρεις των φιγούρων μάνγκα και άνιμε, στη τα τέλη Ιανουαρίου. Και, προφανώς, ακόμα πιο πολλά. Μετά από
γαβάθες σούσι (κάισεν-ντον) στην ψαραγορά του Τσουκίτζι, ως στοά Μπρόντγουεϊ του Νακάνο), μουσικοί και ζογκλέρ εννέα χρόνια στο Τόκιο, έχω καταλήξει ότι ο καλύτερος τρόπος
τα μακαρόνια σόμπα από φαγόπυρο στην Κάντα, τις αμέτρητες πολιτισμό μαζί με το Robot Restaurant στο Σιντζούκου, υπόγεια στο πάρκο του Ουένο, πλαστικά ομοιώματα φαγητών και να το προσεγγίσει κανείς είναι ξεχνώντας όλες του τις προϊδε-
κρέπες στο Χαρατζούκου, τα τηγανητά θαλασσινά και λαχανι- ντελικατέσεν στα πολυκαταστήματα Mitsukoshi και Matsuya τα πάντα γύρω από την κουζίνα στο Καπαμπάσι, δίπλα άσεις. Στο Τόκιο έρχεσαι, φοράς ένα ζευγάρι καλά παπούτσια
κά τέμπουρα στην Ασακούσα, τα σουβλάκια κοτόπουλου για- στο Νιχονμπάσι και στην Γκίνζα, γυναικεία μόδα στη Σιμπούγια, στην Ασακούσα. Αλλά και ανθισμένες δαμασκηνιές τον για περπάτημα, παίρνεις έναν χάρτη (όχι GPS: χάρτινο χάρτη!),
κιτόρι στο Ομόιντε Γιόκοτσο, στον σταθμό του Σιντζούκου, και μεγάλα brands στη λεωφόρο Ομοτεσάντο, που θα μπορούσε να Φεβρουάριο και ανθισμένες κερασιές τον Μάρτιο, πλωτά ένα μπουκάλι νερό από έναν από τους άπειρους αυτόματους
τα μακαρόνια-σούπα ράμεν παντού, σε κάθε στενάκι υπάρχει βρίσκεται στο Παρίσι, και δεκάδες μικροσκοπικά μπαράκια στο εστιατόρια γιακαταμπούνε και πυροτεχνήματα στο ποτάμι πωλητές, δυο τρία σνακ με ρύζι ονίγιρι από ένα από τα άπειρα
μια απόλαυση. Γκόλντεν Γκάι του Σιντζούκου, δίπλα στην πιο ασφαλή περιοχή Σουμίντα τον Ιούλιο, έφιππη τοξοβολία γιαμπουσάμε στο μίνι-μάρκετ και αρχίζεις να περπατάς με τα μάτια ανοιχτά. Και
Και ακόμα, τσάι (η πεθερά μου δεν θα ενέκρινε εντελώς, «αναψυχής ενηλίκων» στον κόσμο, το Καμπούκι-τσο. πάρκο του Μέιτζι Τζίνγκου τον Νοέμβριο, πανηγύρια με αν αυτό ακούγεται πολύ «ζεν», ας μην ξεχνάμε ότι και η συγκε-
όμως απλουστευμένες «τελετές του τσαγιού» γίνονται καθημε- Και ακόμα περισσότερο, τζαζ στο Intro στην Τακαντανο- αστείρευτο κέφι και στριτ φουντ από τον Μάιο ως τον κριμένη λέξη ιαπωνική είναι. •
ρινά, συχνά σε ναούς και όχι πάντα μόνο για τουρίστες), θέατρο μπάμπα (sic), στο Pit Inn στο Σιντζούκου ή στο Blue Note
Καμπούκι στην Γκίνζα, πιο φαντεζί από το Cirque du Soleil, στην Αογιάμα, καφέ και λάτε-αρτ στη Σιμοκιταζάουα και στη
κιμονό για νοίκιασμα στην Ασακούσα, μαγαζιά της αλυσίδας Σιμπούγια, μεταχειρισμένα βιβλία στο Τζιμπότσο, μάνγκα, άνι- ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ
Don Quijote, ίσως η πιο συνοπτική υπέρέκθεση στον ιαπωνικό με, ηλεκτρονικά, καφέ με καμαριέρες και AKB48 (το πολυπλη- 23 δήμοι, 26 πόλεις, 5 κωμοπόλεις, 8 χωριά και 9 νησιά συνθέτουν το Τόκιο.

144 THE PRIVATE JOURNAL THE PRIVATE JOURNAL 145